κρυερόεις

κρυερόεις, -εσσα, -εν (Μ)

αυτός που κρυώνει, που αισθάνεται ψύξη, ψυχρός («κρυερόεντα νῶτα θερμάνας έξ ἐρίων», Κ. Μανασσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κρυερός + κατάλ. -όεις (πρβλ. αστερ-όεις, χαριτ-όεις)].